Üniversitelinin Final Haftası

Bizimkide önümüzdeki pazartesi. Ben çoktan havaya girdim ki zaten çoğu üst sınıf öğrencisinin etekleri 2 hafta kala tutuşur. (+lama korkusu) Derslerden kaldığımız zaman seneyede burdayız çünkü.

Final haftası ve önceki haftayı, öğrenciler için psikolojik ve fiziksel bir işkence diye tanımlasam abartmış olmam heralde. Vize haftasıda finalleri pek aratmaz hani.

Final öncesi fotokopiler toplanmaya başlanır. Kimi giremediği dersleri toparlamaya çalışırken, kimileri bütün dönemi fotokopi çektirir. Tabi daha önce fotokopi çekilecek kaynak bulunması gerekir. Bu da genelde ön sırada oturan, derslere sürekli gelen ve okunaklı yazan arkadaşın defteridir. Eğer alttan ders varsa, asıl sorun buradadır. Çünkü alt sınıflar, üstteki abi ve ablalarına cimridirler biraz, not konusunda(üst sınıf olsunlarda görürüm ben onları).

Zaten dönem başında alt sınıflar, koşar üst sınıfların peşinden, kitap, dersler ve hocalar hakkında önbilgi için, sonra da sınav haftası üst sınıflar onların peşinden.

Notlar toparlandıktan sonra kalınan odayı temizlemeye gelir iş. Ders çalışmak için düzenli bir ortam gerektiği psikolojisi hakimdir çünkü herkesde.

Daha sonra kimileri çalışmaya başlar, kimileri alışmaya. Ders çalışamayanlar, kütüphaneleri kurtarıcı olarak görürler ki, genelde iki kez gittikten sonra dayanamazlar ve bırakırlar(kodese girseler daha yeğdir)

Ve final haftası gelir çatar(batar). Artık hayat durmuştur, zaman da bir başka işliyordur bu hafta.

Sabahları zar, zor kalkılır, çünkü önceki gece ders çalışılmıştır, en azından o amaçla uyunmamıştır. Uyumamak için çaylar yapılmış, kahveler içilmiştir.

Sınava birkaç saat kala olan zaman dilimi, işte ders çalışma isteğinin en yoğun olduğu vakit, bu vakittir. İçinde hiç çalışma isteği olmayan öğrenci bile, gözucuyla bakar bi ayıp olmasın diye.

Sınavdan hemen önce herkes elinde çıkarılmış özetlerle, formül kağıtlarıyla dolaşır ortalıkta. Takıldıkları yerleri arkadaşlarına sorar, onlarında kafasını karıştırır(ben bunu niçin yapıldığını hala tam olarak kavrayamadım, amaç öğrenmek mi? ortalamayı düşürmek mi?).

Kimilerinin sınav kağıtları dağıtılırken notlara gözatması, kıyamet koptuktan sonra ibadet etmekten başka birşey değildir(nafile)

İlk sınav biter diğerleri sıradadır. Yemek yenecektir, ama eğer benimki gibi öğrenci evinde kalınıyorsa işte o zaman sıkıntı vardır. Çünkü nöbetçilikler bu hafta askıdadır ya da yumurta ve ya patates kızartması gibi kahvaltılık türü yapılır. Makarna ile hazır çorbadan bahsetmiyorum bile.

Ya bulaşıklar, ya onlar mutfakta inci gibi parıldar, öylece haftasonuna kadar. Kullanmanız için önce temizlemeniz gerekir.

Bazıları ise daha şimdiden su koyvermiştir. Ya ufak ufak bütünlemelere hazırlanır, ya da yaz okuluna gideceğini aileye nasıl yumuşak(!) bir biçimde anlatabileceğini planlamaya başlar.

Bazı akşamlar arkadaşlar davet edilir, birlikte ders çalışma amacıyla. Hedef tutturulamıyor olsada amaç iyidir yani 'ders çalışma'. Ders çalışmaktan çok başka şeylerle geçer vakit. En azından kısa aralıklarla sohbete dalınır.

Sınav haftaları, öğrencilerin en üretken oldukları zamanların başında gelir ayrıca. En ilginç fikirler, köşeyi dönme planları filan bu zamanda akla gelir. Belkide uygulanmaya kalkılsa önemli bir bölümü işe yarayabilirde.

Son sınavın olduğu gün ise biraz rehavet baş gösterir artık. Çünkü artık bitmek üzeredir. Sınav vakti hafif bir telaş, daha sonra boşalır bütün sinirler. Sanki afyon çekmiş gibi stresten o derece uzaktır. Tabi sınavlar iyi geçtiyse. Doğrusu başarısız olanlar bile bittiği için bir nebze mutludurlar.

Kimilerinin içinde bir ders çalışma isteği gelir tam bu zamanda, ama artık sınavlar bitmiştir. Ama olsun hiç olmazsa sonraki dönem dersleri hep takip edecektir, kendi notlarını kendi tutacaktır, belki de haftalık, hatta günlük tekrar yapacaktır. Tabi bu düşüncelerden bir sonraki dönem başlamadan sıyrınılmış olunur.

Artık yeni bir sayfa açılmıştır(!). Zaman kafa dağıtma zamanıdır. Tv, internet, playstation revaçtadır(Gırlaaa!).

Tabi bir sonraki sınav dönemine kadar !