Friendfeed'in kapanacağı yönünde kaynaksız haberler dolanıyor ortalıkta. Haber Friendfeed tarafından doğrulanmış değil. Sosyalsosyal'de de bu konu haber yapılıp sonra da doğruluğu onaylanmadığı için özür dilenerek haber düzeltilmiş. "Peki Friendfeed gerçekten kapatılıyor mu ?" derseniz evet Friendfeed kapatılacak ve bu tarih ne zaman bilemiyorum ama çok uzak olmasa gerek, hatta kapatılması oldukça gecikti.

Öncelikle şunu belirtmek gerek Friendfeed tarafından bu konuda bir açıklama mevcut değil. Fakat şöyle bir durum var ki Friendfeed misyonunu tamamlamış vaziyette. Yıllar önce Facebook ve Twitter gibi sitelerin yanında kendine yer bulmaya çalışırken 2009 yılında Facebook tarafından satın alınmıştı. Bu satınalınma Friendfeed için sonun başlangıcıydı.

Facebook tarafından satın alındıktan sonra tasarımı değiştirildi, hızla büyümeye devam da etti fakat bu çok uzun sürmedi, önce büyüme hızı düştü ve sonra pek çok hesap pasif hale gelmeye başladı. Vefalı olduğumuzdan olsa gerek en sonunda bir Türkler kaldı Friendfeed'de. Şu anda sitenin aktif üyelerinin çok büyük kısmını da biz Türkler oluşturuyoruz ki bu durum son derece göze çarpıyor.

Fakat Friendfeed'in küçülmesi sitenin başarısızlığından ziyade bilinçli olarak yapılan bir sonlandırma işlemiydi. Facebook ileride muhtemel rakipleri arasında olabilecek bir siteyi satın almış ve onu çöküşe sürüklemişti. Tasarımı değiştikten sonra Friendfeed'in geliştirilmesi açısından tek bir adımın atılmadığını görebilirsiniz. Bu açıdan bakarsak tasarım değişikliğinin bile bu sonlandırma planının bir parçası olduğunu söylemek mümkün olabilir. 2009 yılında satın alma işlemi sonrasında bazı yabancı bloglarda Friendfeed'in kapatılacağını öngören yazılarda yer almıştı.

Ve en çarpıcı noktada şu ki Google sonuçları. Google'da "Friendfeed" kelimesini aradığınızda Friendfeed hesabınızı silmeniz için hesap kapatma sayfası çıkıyor. Hem de oldukça uzun bir zamandır, çok yeni bir şey değil. Peki bu hesap kapatma sayfasını Google kendi kafasına göre mi çıkartıyor ? Hayır, Google bunu yapmaz, yapamaz. Normalde ana sayfası çıkması gerekirken hesap silme sayfasının ilk sırada çıkması Friednfeed'i sonlandırma işleminin son kısımlarından biri. Kullananlar bilir, Google webmaster araçlarıyla kendi sitemizin Google arama sayfasındaki düzenini değiştirebiliyoruz.

Friendfeed'in blog sayfasına bakınca da 2009 Ağustos ayına kadar her ay 4-5 gönderi yapılan blogun bu tarihten sonra tek bir kaydın girilmediği görebilirsiniz. Friendfeed'de sürekli yazıyordum burayı biz ayakta tutuyoruz diye, sanırım artık biz bile kurtaramayacağız. Friendfeed kapatılacak, bu süreç ne kadar daha uzayabilir bilemiyorum ama planlanan şey bu.

Friendfeed benim ve pek çok blogcunun Twitter ve Facebook'tan daha çok kullandığı bir platform. Sanal dünyanın yıkılan eski bir tarihi yapısı da diyebiliriz. Tabi burada nostaljilere yer yoktur, trend vardır ve bu değişime ayak uydurmayanlar yıkılır. Friendfeed de bilinçli olarak yıkıma sürüklendi ve sanırım beklenen son çok uzakta değil...

Eurovision'dan ilk kez Sertap Erener'in katıldığı yıl, şarkı için hazırlanan klip tartışmalarıyla haberdar olmuştum, o yıl evde radyodan pür dikkat dinlemiştim yarışmayı. Sertap Erener 1. olduktan sonra da ülkemizde her yıl bu yarışma hep gündemde büyük yer tutar oldu.

İngilizce-Türkçe tartışmaları, kim katılacak, kim kazandı, kim haketmedi... Çok çok konuşur olduk. Ama biri de çıkıp şunu da söylemiyor; "Eurovision neymiş amk.."

Eurovision her yıl komşu ülkelerin en yüksek puanlarını birbirine verdiği, şarkının ve performansın ilk sırada olamadığı çok fazla siyaset kokan bir yarışma.

Yarışmanın amacı Vikipedi'de ülke televizyonları arasında ortak yayın gerçekleştirme ve geliştirme yazıyor ki saçmalık. Amaç o değil de kültürlerin etkileşimi ise biz neden hep kültürümüz dışında olan, benimseyemediğimiz şarkılarla çıkıyoruz?

Şimdi Can Bonomo konusuna girmek istemiyorum ve hakaret etmek olmasın ama kendisinin önceden çıkardığı şarkıları afedersiniz götümle bile dinlemem. Eurovision için hazırladığı şarkıyı az önce dinledim. Sözleri ingilizce, müziğinin ritmi ise çok çok tanıdık geldi. Diğer şarkılarının yanında dinlenebilir olmakla beraber çok iyi diyemem.

Adaylık başkalarına önerilmiş daha önce ama götleri yememiş heralde ki katılmamışlar. Annem izin vermiyo ki yaa.. diyen bile varmış.. Kim önerdiyse öneri Can Bonomo'ya gitmiş ve oda önüne altın tepside gelen fırsatı kaçırmamış, diğer salaklar gibi...

Can Bonomo yerine bir halk müziği sanatçısı ya da dinlememe rağmen arabeskci bile çıkarsalar takdir edebilirdim ama ne uyuz bir tarz lan o öyle.. Kendim ve türk halkının büyük çoğunluğu adına söyleyebilirim ki bu bizim tarzımız değil.

Aslında ben yarışmayı 2-3 yıldır takip etmiyorum. Şu anda aklımda Sertap'tan sonra Athena, unutulmaz berbat şarkısı ile Sibel Tüzün, seksapalitesi ön planda olan Hadise var, geçen yılda şarkısını bir kez dinlediğim ve beğenmediğim Gece Yolcuları'ydı sanırım, yok Yüksek Sadakat'ti galiba o kalmış... Neyse çok da umurumda değil.

Aslında artık Eurovision'a ihtiyacımız pek yok. Türkiye zaten en çok konuşulan tartışılan ülkelerden biri durumunda şu an. Kendi kültürümüzü yansıtamadıktan sonra da abudik kubidik şarkılarla Eurovision'da derece yapmanın bir ciddiyeti yok bence...

Bir pinterest çılgınlığıdır gidiyor, herkes ard arda üye olmaya başladı, ne işe yaradığına nasıl kullanıldığına bakmadan. Tabi sonradan üye olanlardan bazıları merak edip arayacaktır, "ben buna üye oldum da ne işe yarar ki bu" diye...
Site 2010'da yayına girmiş ve 2011 Ocak ayında şimdikine göre küçük bir patlama yaparak ve her ay ortalama 2 kat ziyaret alarak bugünlere gelmiş. Peki bu pinterest nedir?

Pinterest kısaca ifade etmek gerekirse bir resim imleme sitesidir. Nasıl sevdiğiniz paylaşımları Digg, Stumbleupon, Reddit gibi siteler aracılığı ile imliyorsak, Pinterest ile de beğendiğimiz, daha sonra görmek isteyebileceğimiz ya da başkalarının da görmesini istediğimiz resimleri imleyebiliyoruz. (2 gün önce üye oldum ve şu ana kadar 5 duvar açtım ve sadece bir resim imledim)

En sık kullanılan örneği ile  yemek tarifleri toplamak isteyen biri değişik yemek bloglarında beğendiği tariflerin resimlerini pinleyerek pinterest duvarında bir resimli yemek tarifleri listesi oluşturabilir ya da değişik sitelerde hoşuna giden elbiseleri, etekleri ayrı bir duvar açıp pinleyerek kendine bir kıyafet listesi oluşturabilir. Böylece rastladığı bir yemek tarifi ya da elbise modeli elinin altında bulunmuş olur. Daha sonra "Ben bunu hangi sitede görmüştüm ya..." diye aranıp, durmaz. Bu örnekleri çoğaltmak mümkün ama en çok bu ikisi için kullanılıyor.

Bookmarking ile sınırlı değil tabi, isterseniz kendi bilgisayarınızdaki resmi de yükleyebiliyorsunuz. Fotoğrafçılar ve tasarımcılar için porfolio olarak kullanılmaya da müsait.


Aslında pinterest bu konuda ilk değil. 2-3 yıl öncesinde patlama yapan resim sitelerinden sonra Visualize ortaya çıkmıştı ilk olarak. En azından ben ilk olarak bu konuda visualize'yi görmüştüm ki  bende bir resim blogu açma hevesi oluşturan da Visualize idi. Visualize'de tarayıcınıza bir bookmark eklentisi kurarak bir sitede beğendiğiniz bir resim olduğu zaman onu bookmarklayıp, etiketleyebiliyorsunuz. Böylece Visualize'de bir arşiviniz olmuş oluyor ve bununla birlikte bir resim ararken de Visualize'de çok kaliteli resimler, fotoğraflar bulabiliyorsunuz.

Pinterest de aynı Visualize mantığı ile işliyor gördüğüm kadarı ile ama etiketleme yerine kategori mantığı var. Her konu için bir duvar oluşturuyorsunuz, ve Pinlediğiniz resmi ilgili duvara ekliyorsunuz. Eklerken de resimle ilgili kısa bir açıklama yazıyorsunuz, zorundasınız.

Pinterest'in patlama yapmasına imkan sağlayan özelliği de sosyal medya sitelerine kendini senkronize etmesi. Pinterest'deki duvarlarınıza eklediğiniz resimleri eş zamanlı olarak isteğe bağlı olarak tweetleyebiliyorsunuz ve facebook tünelinizde de gözüküyor.

Aslında çok da mükemmel birşey değil, en azından benim fikrime göre. Tabi bana pek güvenmeyin, ben Twitter için gereksiz birşey demiştim zamanında. Tabi o zaman 3G yoktu bu ülkede.

Benim çok fazla kullanacağım birşey değil gibi gözüküyor çünkü ben zaten yukarıda belirttiğim gibi beğendiğim resim, fotoğraf ve karikatürleri kendi resim blogumda arşivliyorum. 2 yıl dolmak üzere ve yaklaşık 2000 post içinde binlerce resim içeriğini konularına göre arşivledim. Ama site trafiğini arttırmak için kullanışlı olabilir, bu konuda Visualize'nin az faydasını görmedim.

Geçen ay Mashable ve geçen hafta da Techcrunch'da Pinterest hakkında yazılar okuduk. Özellikle geçen haftadan bu yana ülkemizde aşırı bir büyüme yakaladı. Techcrunch'da yazdığına göre Amerikada'da aylık 10 milyon hite ulaşmış. Ayın 11'inde üye oldum benden sonra facebook listemden25- 30 kişi beni takibe almış, yani Pinterest'e üye olmuş 2 günde. Bana Google+ ilk çıktığındaki gelen üyelik bildirimlerini anımsattı biraz. Facebook bağlantısı kurduğunuzda arkadaş listenizde üye olan birileri varsa varsayılan olarak onların takipçisi oluyorsunuz, istemezseniz unfollow olarak da değiştirebilirsiniz.



devamı gelecek.. (belki de gelmez)

Maalesef görünen o ki gitgide şavaşın içine çekiliyoruz. Hükumet ve Cumhurbaşkanı'nın açıklamalarından savaşa hazır oldukları anlaşılıyor. Bununla beraber PKK'nın Suriye hükumetine isyancılarla olan savaşında destek vermesi gibi haberler de gözümüzün önünde parlatılıyor. Türkiye Suriye savaşı yeni değil bu savaş yaz başından beri konuşuluyor.

Sürekli Suriyeli muhaliflere yapılan katliamlar gözümüzün önüne getiriliyor, sessiz kalınamayacağı söyleniyor. Emperyalist devletler kendi aralarında bir restleşme içinde. Rusya ve Çin Suriye hükumetine açıktan destek veriyor ama herhangi bir yardımseverlik amaçlı değil, sadece yeni gelecek hükumetin amerika yanlısı olacağı için.

Halk olarak önümüzü göremiyoruz.  Olaylar birbirine o kadar girmiş ve herkes o kadar suçun, yanlışın içine batmış ki kimin tarafında olacağımızı bile net göremiyoruz. Arap baharı denilen hareketlenmeler şimdiye kadar hiçbir ülkeye huzur getirebilmiş değil. Bunun nedeni belki devrimlerin tamamlanmamış olması da olabilir ama isyancıların da sütten çıkmış ak kaşık olduğunu sanmıyorum.

Bununla beraber demokrasi adına yapılan isyanların sonunda diktatörlerden boşalan koltuğa belli grupların liderleri geçiyor. Örneğin Libya'daki yeni hükumet çoğunluktan ziyade azınlık bir grubu temsil ediyor. Yeni ele geçirdikleri koltuklarını bırakmamak adına da emperyalist ülkelerin kucağına oturuyorlar. Mısır'da yine insanlar huzurlu değil çünkü Hüsnü Mübarek'in devrilmesi yerine gelen askerler yönetimi bırakmak istemiyor.

Bir yandan yanı başımızda yapılan katliamlara ses çıkaramama sorunu varken diğer yanda birilerinin maşası olmakla karşı karşıyayız gibi geliyor. Eğer bu şavaşın içine gireceksek tüm komutalar elimizde olmalı. Yoksa yönetim değiştikten sonra sadece ülkedeki petrolü sömürmek isteyen emperyalist ülkelere bırakılan yönetim sonunda sadece maşa olarak kullanılmış oluruz.

Suriye'deki olaylar bizdeki siyasi gruplar arasında da her zamanki gibi farklı yorumlanıyor. Sağ kesim, muhalif insanlara katliam uygulanıyor derken aşırı sol kesim ters bir görüşle, muhalifler ortalığı karıştırıyor diyerek, Esad hükumetini üstü örtülü olarak savunuyor.

Esad'ın zayıflaması savaş olasılığını arttırıyor. Muhalifler dışarıdan aldığı destekle ülkenin belli yerlerini ele geçirmiş vaziyetteler. Suriye hükumeti de gitgide zayıflıyor ve işte bu da Türkiye'nin Suriye ile savaşa girme ihtimalini fazlalaştırıyor. Diğer arap devletleri de savaş için hazır görünüyor. Şu aşamada bir savaş yapılacak olursa İran dışında bir ülke Suriye'ye destek vermeyecektir ki diğer etrafındaki tüm ülkeler de Suriye'ye karşı harekete geçeceklerdir.

İran'ın yardımı ise sadece mühimmat yardımından öteye gitmez gibi görünüyor. Aksi takdirde kendisi de direkt olarak savaşın içine girmiş olacaktır. Bu ise direkt İran ile Türkiye'yi karşı karşıya getirir. Bu ise iki ülkenin büyük zararına olur. İkili ilişkiler bağlamında İran ile Türkiye şu anda son derece pozitif bir seyir gösteriyor. Şimdiye kadar olan süreçte Türkiye İran'a karşı tüm müdahalelere karşı çıktı. Her ne kadar İran ile Suriye arasında bir anlaşma imzalanmış olsa da olası bir savaşta İran Suriye'ye doğrudan destek vermeyecektir.



Ama her şeyin başında bu şavaş bizim savaşımız değil. Askerimizin yeri de orası değil. Bu savaştan mümkün olduğunca uzak durmalıyız fakat yapılan herhangi bir askeri müdahalede de bundan kaçamayacağımız açık. Libya'daki örneği gördük.

Fakat Libya'ya son ana kadar müdahale edilmesin taraftarı olan hükumet Suriye için acil müdahale istiyor gibi görünüyor. Bu savaşa girerken de sadece birkaç arap ülkesi ile birlikte değil, arkasında BM'nin desteğini alarak girmek istiyor.

Bu savaşın bizden bizden ne alıp götüreceğini ya da savaşa girmemenin bize neye mal olacağını, yanıbaşımızda neyle karşı karşıya kalacağımzıı göremiyoruz ama gördüğümüz tek birşey var. Hızla bir savaşın içine sürükleniyoruz...