Mezun mu Oluyorum Lan Yoksa?

Şimdi mezuniyet garip bir duygu. Yok yani yaşamışlığımdan değil de öyleymiş gibi geliyor. 7 yıl süründükten sonra şu önümüzdeki hafta bütünleme sınavları ile mezun olabilirim sanırım.

Garip duygular içerisindeyim, sürekli olarak 18 yıllık eğitim hayatımın her safhasında girdiğim sınavlardan birine giricem ve geçersem fakülteden mezun olucam. Ama şurası da var ki hiç heyecanlandırmıyor beni. 7 yıl mapus yatıp çıkmış adamdan farkım yok aslında ama dışarının da içeriden hiç farklı olmadığı bir mapushane. Demir parmaklıkların olmayıp, bir tebeşirle çizgi çizilip buradan dışarı çıkmayacaksın denilen bir yer.

Ve nihayet çıkabilirim, bakın hala net konuşamıyorum çünkü 4 yılı bitirdiğimde dönem başı 5-6 dersim vardı. Ve her sene bu yıl bitecek umuduyla başlardım, bitebilirdi de, ama bitmedi. Her dönem sadece 1 ders, 2 ders böyle gıdım gıdım ders vere vere mezuniyete dayandım. Yani her aldığım yaz okulunda sadece1 ders geçsem bile 1,5 yıl önce mezundum.

Yalnız işin garibi mezun olmak hayatımda farklı bir sonuç da yaratmayacak. Kademe filan atlamıyorsunuz, sadece dikenli bir yolda yürürken takıldığınız bir çalıdan uzun uğraşlar sonucu paçanızı kurtarıp belki daha büyük dikenli çalıların da olduğu aynı yolda ilerlemeye devam ediyorsunuz sadece. En kötü tarafı da bu kadar diken battıktan sonra bir tane bile gül alamamış gibi hissediyorum. Soruyor insan kendine gül de yoksa işin içinde bu kadar çabalamak yırtınmak niye?

7 yıl çok uzun bir zaman, bayağı da uzun hem de... Kendime bir bakıyorum şöyle de 7 yıl önceki ben'den hiçbir eser yok gibi. Ne bedenim aynı, ne hayallerim, ne korkularım, ne sevdiklerim, ne sevmediklerim. Kendimden bu kadar uzaklaşmışım ama gene de bir arpa boyu yol alamamışım gibi...

Saçlarımda son 3 yıldır 4-5 tel beyaz saç var ama içim çok daha köhnemiş gibi. Heyecan yok, herşeyden öte. Çünkü beklediğiniz hiçbirşey gerçekleşmeyip bu kadar hayal kırıklığı yaşadıktan sonra hayat felsefesi değişiyor insanın. "Herşey olacağına varır" diyerek geçiyorum, herşeyden...

Ama güzel bir felsefedir tavsiye ederim. Herşey olacağına varır, siz sadece yapacağınızı yaparsınız, gerisini bırakırsınız kaderinize... ve eğer istediğiniz gerçekleşmezse, olması gereken buydu dersiniz. Çünkü gerçekten öyledir, neredeyse hayatımızdaki herşey irademiz dışında gerçekleşir. Bazı seçimlerimiz hayatımızı kökünden değiştiriyor olsa da bütün seçimleri doğru yapsak bile kötü bir rüzgarın bizi alıp savurmasına engel olamayız...
(Edit : Bitti amk, mezun oldum)
Kıssadan hisse şu kardeşlerim, Benim bu 4 yıllık okul nasıl geciktirile geciktirile 7 yılda bittiyse işte herşey de böyle olup bitiyor, siz canınızı sıksanız da sıkmasanızda... İyi şey ve kötü şey farketmiyor, bitiyor. Siz rahat olun ve iradeniz dışında gerçekleşen olumsuz gerçeklerle canınızı sıkmayın, mutluluklar sona eriyor diye üzülmeyin. Olacaksa olacaktır... Bu yazımıza özel olarak kutsiden  gelsin parçamız , geçer (üniversiteye başladığım yıl piyasaya çıkan, albümünden)