Ben 5-6 yaşlarındaydım, küçük kuzenlerimi kucağımda taşıyabiliyordum.

Ben ilkokula başladım, onlar hala annelerinin kollarında, çiçekli bahçelerinin yollarındarındaydı.

Ben ortaokuldayken onlar ilkokuldaydı.

Ben lisedeyken onlar ortaokuldaydılar.

Ben üniversiteye başladım onlar daha liseye başlamamışlardı.

Ben üniversite son sınıftaydım, onlar daha lisedeydiler.

Ben hala üniversite son sınıftayım, onlardan biri üniversiteye başladı :P - :( = 0

Yine bir hırsızlık olayı ile karşınızdayım ve kendimi çok feci aptal yerine koyulmuş hissediyorum.

Bu sabah dükkana bir müşteri(!) geldi ve bir karton sigara istedi ve bir koli küçük su. İstediklerini verdim parasını aldım. Bir de çöp torbası istemişti ama istediği büyüktükte kalmamıştı. Adam sigarayı aldı suyun kalmasını istedi az sonra araba ile geçerken alacakmış.

Aradan bir 15 dakika filan geçtikten sonra adam geldi, arabasıyla dükkanın önünde durdu, içeri gelmedi ben de izlediğim filmin başına geçtim(Jesse James Suikasti'ni izliyordum). Sonra dışarıdan seslendi adam, dostum bakar mısın filan...

Giderken suyu da aldım götürdüm adama verdim. Adam minik şişeli sulardan olup olmadığını sordu ve olamdığını söyleyince getirebilirmisin, şurda varmıdır gibi bir iki soru sordu. Sonra cumartesi gününe belki getirtebileceğimi söyledim.

Tüm bu konuşma 2 dakika sürdü sürmedi. İçeri girdim ve birden aklıma adamın dolandırıcı olabileceği fikri geldi ! Hemen kasaya baktım ve rahat bir nefes aldım paralar yerinde duruyordu. Ama sonra gözüm sigaraları depoladığımız rafa kaydı. Sigaralar yoktu !

Hemen dışarı çıkıp giden adamın aracının plakasını almaya çalıştım ama plakayı göremeyeceğim kadar uzaklaşmıştı. Ardından cep telefonumu çıkartıp babamı aradım, sigara çalındığını söyleyerek dükkana çağırdım.

Babam bir iki dakika içinde geldi ve tam o sırada bir bayan elinde büyük bir çöp torbası ile geldi. Evet içinde sigaralar vardı ! Küçük bir çocuğun yere atıp kaçtığını söyledi. Sizin mi diye sordu. Rahat bir nefes aldım evet dedim, aldım. Kadına teşekkür edip, "Allah razı olsun" diyerekten yolladım.

Kadın gittikten sonra kafamda olayın kritiğini yaptım ve ne kadar saf yerine konulduğumu anladım:

Adam ilk önce geldi, karton sigara isteyerek, sigaraların yerini öğrendi. Hatta çalacağı poşeti bile benden satın almak istedi. Sonra geldi ve beni dışarıya çıkartı ve ardı ardına sorular sorarak meşgul etti ve o sırada biri gelip sigaraları büyük bir çöp poşetine doldurup kaçtı. Sonra ben içeri girdim, olay kafama dank etti ve dışarı çıkıp plakayı almak için baktım. O sırada ya adam arabasının dikiz aynasından bakıp plakasını alabildiğimi zannetti ya da başka izleyen biri.. Sonra telefonu elime aldığımda polisi aradığımı zannettiler ve devreye beraberlerindeki kadın girerek sigaraları getirdi.

Yani bence böyle oldu ve bana çok iyi bir ders oldu. Sonrasında dükkandaki sadaka kutusuna para attım, Allah'a şükrederek.

Daha önce demiştim ya hep de bizi bulur diye... Gerçekten daha da dikkatli olmak lazım... bir gün sizi de bulabilir...

Süreklli finaller diye yazıyorum ve gerçekten finaller oluyor. Bir türlü final olmuyor, bitmiyor. Bu sefer final diye yazdım ki bitsin artık.

Mükemmel geçtiğini söyleyemem yine, hele ki vizesinde en iyi notu aldığın dersin finali o kadar berbat geçtikten sonra...

Bitse de gitsek artık diyorum... ey hocalar insafınıza sığınıyorum.

Bu arada okuduğum bölümden iyice nefret eder hale geldiğimi de söylemeliyim. Bu yıl benimle aynı dönemde gelen bir arkadaş, 6. yılında bıraktı gitti, başka bir üniversitede radyoloji okumaya...

Yukarıdaki resmi yıllar önce yaz okulu döneminde ders çalışmaktan sıkıldığımda çekmiştim...

Aklınızın bir köşesinde bulunsun. Yakınınızda biri fizik okumaktan sözederse, eğer can düşmanınız değilse vazgeçmesini tavsiye edin...

Eti son yılları en büyük icadını yaptı ki eğer yapmasaydı üniversiteyi bitirince en büyük girişimcilik macerama gerçekleştirip "etipufmatik" i piyasaya sürecektim :P

Dün bir paket 8li eti puf aldım. Paketi açınca baktım ki köseleri 90 derece değildi, ovalleştirilmişti. Ama asıl süpriz bu değildi, eti puf paketinin üzerindeki poşeti köşesinden tutup çektim ve tek hamlede paketten tamamen ayırdım.
Evet gerçekten yaptım bunu, tek hamlede hiç fire vermeden. Yeni eti puf paketleriyle bunu küçük çocuklar bile rahatca başarabilir artık. Hayatımın 22 yılını bu paketleri tek hamlede açma yöntemleri üzerinde çalışarak geçirdim ve ben bir çözüm üretemeden eti firması sonunda bıçak, çatal, kalem, tornavida, diş, falçata veya başka bir kesici ve delici alet ihtiyacı olmadan eti pufu tek hamlede açacak formülü niyahet geliştirdi. Kendilerini bu büyük başarılarından dolayı kutluyor ve yıllardır bizi yok yere uğraştırmalarından dolayı kendilerine en nacizane, seçmece küfürlerimizi yolluyoruz.

Konu açılmışken şunu da belirtlelim, Ülker firmasının bu yaz itibariyle Peki ve diğer baton ve luxury kek serisi paketlerinden karton kalıpları kaldırması olayını kınıyoruz. Özellikle yazın çikolatası erimeye yüz tutan kekler tepeleme istiflenince artık iyice tost halini alıyor. İki gram selülozdan kar etmek için, kek sevdalılarının iştahını kapatmaya hakkınız yok. Ki Ülker'in keklerini tercih etmemdeki en büyük sebeplerden biri de o karton kalıplardır.

Konuyu kapatmadan Şölen'e de seslenelim. Birkaç yıl önce 50 kuruşa yediğim nutymax'i iki reklam filmi yayınlattınız diye 50 kuruştan 1 tl civarına çıkarmanız hiç hoş değil.