İlk aşklar hep unutulmayandır ya hani... Biter gider ama çoğu kişi hatırladığında dudaklarında ufak da olsa bir tebessüm belirir. İlk olmasının acemiliğinden olsa gerek, en masumudur o ve en temizi...

Cumartesileri seviyorum, çünkü kafam rahat oluyor. Cumartesileri çalışıyor olsamda ortalık sakin oluyor, yavaş bir telefon trafiği, işten çok internette sörf, brunch, müzik...

Ayın 17 sinde ehliyet için sınava girdim, güzel geçti ve bu pazartesi de ilk direksiyon dersimi aldım. Bugün 2.si var saat 11'de.

Geçen hafta yakın olduğu için otogarın yukarısında ikea'nın o taraflarda tenha bir yoldaydık. Benden önce iki kişi oturdu sürücü koltuğuna birisi bayandı. Onların 3. 4. dersiydi...

Normalde direksiyon dersini 3 kez veriyorlar ama o bayan arkadaşın direksiyona pek yatkınlığı olmaması nedeniyle 4. kez çağırmışlar ki durumu pek iç açıcı değildi. Hani benim daha önce ayağım gaz pedalına basmış değildir ki hangisinin gaz olduğunu orda öğrendiğim halde o benden daha kötüydü..

Hoca ilk olduğu için 2. vitese çıkarttırmadı... Birinci vitesde bana oldukça yavaş geldi, yürüyormuşçasına gaza biraz fazla basınca da motor kükrüyor tabi..

Hoca iyi dedi ama gaz ayarını tam tutturamadım, bir yavaş bir hızlı.. Çünkü gaz pedalı biraz hafif geldi ayağımın altında pek hissedemedim...

Yarım saat sonra 2. derse gidicem ve vericem gazı... Sanırım araba kullanmayı sevdim. Sürücü kursuna kayıt olurken pek bir şevkim yoktu ama ileride lazım olur diye istiyordum ehliyeti... Şimdi bir araba ihtiyacı doğdu sanırım...

---- Dersten Sonra....

Bu sefer hoca çok fırçaladı be yavf...

Birkaç saat önce MTSAS'dan (Motorlu taşıt sürücü adayları sınavı) çıktım. Sınav oldukça basit geldi, inşallah mayıs ayı sonunda ehliyetim olacak, her ne kadar araba olmadan aşırı bir esprisi olmasa da...

Günlük vaktimin önemli bir kısmı T4 tramwayında geçiyor. Günde en az 2 kez haftanın 7 günü biniyorum, gidiyorum. Bazen de gün arasında bankaları turladığımda oluyor tabi...

Bu hafta sınavlar için birkaç günlüğüne Edirne'ye gittim. 2,5 ay sonra bir öğrenci evine tekrar girmiş oldum.

Afrikada sarhoş eden bir meyve türü varmış ve bu meyveyle beslenen bazı 4 ayaklı büyükbaş hayvanlar sarhoş olup sağa sola yalpalayarak otlamaya devam ederlermiş. Bu 4 ayaklı büyükbaşlar hayvan bilmiyorlar ondan yiyorlar peki bizim 2 ayaklı hayvanlara ne oluyor..







Yukarıdaki kısmı bir arkadaşıma öğretmeni anlatmış. Şu resimleri görünce aklıma geldi. Fotoğraflar ise alkolün insanları ne seviyeye düşürdüğünü gerçekten çok iyi gösteriyor. Bazı fotoğraflarda durum çok daha içler acısı ama pek etik olmayacağından onları yayınlamadım.

İnsanı hayvanlardan ayıran şey aklı ve iradesidir.

Bunu yok eden bir maddeyi insan neden bünyesine katar?
Katınca insan olmasının bir özelliği kalır mı?
Ya da böyle bir maddeyi kullanmayı nasıl marifet sayabilir?
Kullanmakla övünmesini nasıl bir mantık kaldırır?

Bu soruları kullanmayı düşünenlerin ve ya yeni başlayanların, alkolik hale gelmemişlerin kendilerine sorması gerekir. Alkolik hale gelenlerin ise zaten sorabilecek bir yetisi yoktur...