EVSAHİBİ ya da KİRACI OLMAK

Kiracılar ve evsahipleri arasındaki klasik sürtüşme malumdur. Kiracılar evsahiplerinden, evsahipleri de kiracılardan muzdariptir hep.

Kiracılar evi kötü kullanır, duvara çivi çakar evi mahveder,gürültü yapar, kirayı geciktirir....

Evsahipleri, sürekli zam ister, herşeye karışır, kira gecikince ortalığı yıkar....

Bunlar klasik şikayetlerdir, taraflar için. Ben ise sadece kendi başımdan geçen olaylardan birinden bahsedicem... Geçen ki yazım uzun oldu diye orada anlatamamış, sonra anlatırız demiştik.

Olay geçen yıl ben yaz okulundyken gerçekleşiyor. yaz okulunda yalnız kalmamak için başka bir arkadaşın evinde kalıyorum. O arkadaşta tek kalıyor diğer arkadaşlarından biri yaz okulu için İzmir'e gitmiş diğeri yaz okuluna kalmamış, vın turizm İstanbul...

Ev fena değildi, yuva yapan güvercinler yüzünden kullanamadığımız 2 güzel balkonu ve pek sevemediğim, küçük odalarıyla beraber evin çatlaklarına yuva yapmış karınca cemaati..

Neyse bir gün bulaşıklar birikmişti... 2 ve ya 3 gündür yıkanmıyor ben zaten önceki gün yoktum, geldim bulaşıklar duruyor. Neyse bulaşıkları yıkadım, mutfağı da temizledim. Sonra yemek yaptık salona geçtik, yemeğe başladık kapı çaldı.

Kim diye merak ederken tanımadığım bir herif çıktı, tahminde fazla zorlanmadım, Evsahibi ! Adam oldukça sinirli görünüyor, kafasından birazdan dumanlar filan çıkacak sanırsınız. Bu durumlarda hemen karşıdaki gibi bende sinirli moda geçerim, yoksa karşınızdaki size baskı yapacaktır. Size de küçük emrah modlarını takılmak düşecektir.

Adam sordu Hüseyin nerde ? Hemen açıklayayım. Hüseyin evi tutup da İzmir'e yaz okuluna giden arkadaş, ki kirayı da onun ödemesi gerekiyordu. Ege ümiversitesinde yaz okulu bizimkinden geç başlayıp erken bitiyor. Hüseyin adlı arkadaşın yaz okuluda ev sahibinin geldiği gün bitiyordu. Sonraki gün gelip kirayı verecekmiş. Bir haftadan bir şey olmaz diye düşünmüş.

Evsahibi sürekli bağırarak konuşuyor bende altta kamamak için bağırarak cevap veriyorum ama adam patronluk taslamakta kararlı. Hüseyini aramamı istiyor, sanki kendisinde numarası yokmuş gibi... Aradım, telefonda Hseyin'e kayıyor fırçayı niye ödemedin, cart curt tam 1 hafta geçti bugün ayın 7 si filan...

Kira hakkından konuştuktan sonra gitmesi gerek ama gitmiyor, evde bize fırça kayacak bir ayıp bulması lazım çünkü. Ama evin için tam olarak giremiyor çünkü kapı ağzında kapı gibi Orijinal Delikanlı var :) Adamın içeriye dalmak için çok ateşli olduğunu gördüğümden, adamı içeri davet etmedim ve içeri girmesin diye de adamın önünde duruyorum ayakta konuşuyoruz.

Adamın gözü ilk önce koridordaki karınca cemaatine ilişti ve sordu. Bende 'ev çok dandik her tarafı delik deişk, bu yüzden de evde çok fazla karınca ve ve bende bundan çok rahatsızım' dedim.

Adam da sinirlendi ve hemen yanımdan omzuma sürtünerek ayakkabıları ile hemen giriş kapısının karşısındaki mutfağa daldı. Ayakkabılarıyla. Bende hemen sert bir ses tonu ile buranın ahır olmadığını ve evde ayakkabısız olarak dolaştığımızı belirttim kendilerine. Adam hiç oralı olmadı, çöpten bahsediyordu ki ben aynı sert ! ses tonu ile hemen ayakkabısını çıkarmasını söyledim.

Adam sinirli sinirli çıktı, ayakkabısıı çıkardı geldi. Çöpün ağzı niye açık diye sordu. (Mutfağı temizledikten sonra kovayı balkona koymuş, tezgahın hemen altındaki açıklığa da bir çöp poşetine çöpleri doldurmuştum.) Bende içine kapalıyken çöp atamadığımı söyledim. Adam iyice fitil oldu ve çöpü böyle bırakırsan evde tabi karınca olur filan dedi ve çöpü hemen atmamı istedi. Tartışma da buraa başladı:

Ben şimdi yemek yediğimi yemekten sonra atacağımı ve kendisiyle konuşurken yemeğimin soğuduğunu da söyledim. Adam hiç umursamadan şimdi at dedi. Bende yemeken sonra dedim. Adam şimdi dedi. Bende ne zaman atacağımı sana soracak dediğilim dedim. Adam şimdi atacaksın dedi. Ben artık çıldırmak üzereyim. ÇIK EVİMDEN ATAYIM diye bağırdım. Çık atayım dememin sebebi, ben çöpü atmaya gidince adamın evde kalma niytinde olmasıydı. Adam da sinirlendive BU EVİN SAHİBİ BENİM BANA ÇIK DİYEMEZSİN filan başladık sözlü kavgaya...

Bende sonuçta kiramızı verdiğimizi ve bize pislik gibi davranamayacağını ve öğrenci olduğumuz için ezemeyeceğini söyledim. (hep aynı damardan girerim sitedeki önceki yazılarda benzer cümleleri görmüşsünüzdür) Ve tartışma iyice kızıştı. Adamla kafa kafaya geldik. Tam kafa atacak pozisyona geldim, iyice hararetlendi ve....

Olayın başından beri içeride yokmuş gibi davranan diğer arkadaş (Ahmet) geldi ve. Tamam abi ben atarım sorun yok filan... Çöpü kaptı ve dışarı.... Adam bir an sustu ve kapıya doğru yönelsede çıkmadı, bende tam önüne geçtim gene.. Tekrar içeri girmesine olanak vermeyecek şekilde önünde durarak.

Kirayı hemen yarın istediğini ve asla gecikmemesini istedi... ve si..tirolup gitti. Hüseyin adlı arkadaşta sonraki gün yerine o akşam geldi. Kendisi evsahibinden tırstığı için parayı benim vermemi istedi kabu ettim ama parayı o akşam vermedim. Sonraki günde vermedim. Daha sonraki gün adamı aradım. Acelemin olduğunu ve gelip parayı almasını istedim. (Adamın evi de işyeri de kaldığımız eve yakın.) Adamla konuştuk, eve yakın bir yere geldi ve suratındaki normalliği bir görmeliydiniz. Sanki 2 gün önce kavganın eşiğine gelen biz değildik ve o olay hiç olmamış gibiydi. Parayı aldı ve teşekkür edip gitti. (birşey değil demedim)

işte olay bundan ibaret... bu yazıda uzun oldu. iyiki önceki yazıya eklememişim bu olayı... bir başka macerada buluşmak üzere .... :)