Askerliğin İlk Günü

Askerde ilk gün biraz sıkıntılı geçti. Kayıt, kıyafetlerin seçimi, yatakların ayarlanması filan biraz can sıkıyor.

Bir gün önceden yola çıkıp İzmir'e sabah geldim. Biraz gezecektim de otogardan şehir mekezine gitmek bile sıkıntılı oldu. Servisler geç çıkıyor. Otobüslere binmek için gerekli olan kent kart otogarda satılmıyor. (En azından sorduğum kişiler öyle söyleyip dolmuşa (taksiye) yönlendirdi.)

Neyse servisle Basmane'ye kadar gittim, oradan yürüyerek kıyıya, saat kulesinin olduğu kısma gittim, kahvaltı yaptım, biraz alışveriş yapılan yerleri gezdim. Alsancak tarafına gitmemi tavsiye edenler olmuştu ama içimden gelmedi. Öğle saatlerinde birliğe teslim oldum. İzmir gördüğüm kadarıyla çok ufak bir şehir izlenimi verdi. Sanki İstanbul'un Galata kısmından ibaret gibi..Sanırım diğer ilçeler merkezden kopuk olmalı..

Birliğe teslim olurken karşılama oldukça güzeldi, hoparlörde yüksek sesle Zakkum'dan Ahtapotlar şarkısı çalıyordu, konser-şenlik havası vardı  Kolonya ve şekerle karşılayan askerler güleryüzlüydü.


İçeri geçinde önce muayene ile başladık, 3 tane iğne olduk. Ki benim sol omuzdaki iğneler dağılmadı sanırım, sol omuzumda bir şişlik var, dokununca acıyor biraz.

Sonra daha stresli bir kısım kıyafet seçimi. Rastgele doldurmuşlar bavullara atlet ve donları, onlarda pek bir sıkıntı yoktu. Fakat pijamanın üst kısmı küçük, kullanmıyorum. Eşorfman küçüktü başkasıyla değiştirdim. Kamuflaj, (aslında bizimki kamuflaj değil üniforma) alt kısım küçük geldi, takım haline değiştirdikleri için bu sefer üst kısmı büyük geldi. Ki üzerine tam oturan da yok sanırm. Herkes şikayetçi. Ya bizim kıçımız fazla büyük ya da bu üniformaların bel kısmını dar yapmışlar.

Eskiden acemi birliğinde ayrı kıyafet veriliyormuş, sonra sadece 1 ay için ayrı bir kıyafet vermek istememiş olmalılar ki artık direkt usta birliğinde giyeceğimiz jandarma üniforması verildi. Acemilikten sonra bir terziye götürüp üzerime uygun bir şekilde düzelttirmeyi düşünüyorum. Ayrıca üniformayı giyip çıkarmak oldukça zahmetli olduğu gibi oldukça da rahatsız edici bir kıyafet. Eşorfmanların gözünü seveyim.

Botlar da ayrı bir dert normalde 45 numara ayakkabı giyerim. 45 çok çok boldu, 43 çok az dar gibiydi. 44 hafiften boldu onu seçtim ama büyük geldi ve kısa çorap giydiğimden ilk gün bacağımı yara yaptı. Sonraki, gün çift çorap giydim ve altına tabanlık aldım. Çift çorapla ayağımı acıtmıyordu ama boldu. Tabanlıkla denedim ama bugün eşorfman giydiğim içn kullanamadım ama sanırım şimdi iyi oldu.

Bugün askerde 3. günüm. Haftasonu olduğundan olsa gerek 2 gündür ictima(toplanma) dışında hiçbirşey yapmıyoruz. Dün yataklar ve dolaplar belli oldu. İctimanın ne kadar önemli(!) olduğunu göstermek için 2 gündür kayıp olan elemanlar gelene kadar eğilmenin bile zor olduğu botlarda çöküp bekleyerek sayım yapılıyor tekrar tekrar ki botlarla çökmek ızdırap.

2. gün öğleden sonra ve bugün esorfmanla takılıyoruz, gayet rahat. Sabah kalktık, sonra ictima, sonra kahvaltı, sonra gene ictima, sonra boşa bırakıldık, sonra ictima ve ardından yemek. Yemek sonrası boştuk biraz. Sonra gene ictima, sonra gene boştayız, gene ictima filan...

Şimdi bulunduğum alay son derece kalabalık aslında ama haftasonu uzun dönemler çarşıya çıktığı için biraz da diğer acemilerin bir kısmının interneti keşfedememelerinin de katkısıyla pek fazla sıra beklemeden boş bilgisayar masası bulabiliyorum ama hafta içi nasıl olur bilmiyorum.

Hafta içi eğitimler başlayacak ama gene de birşey yapacağımızı sanmıyorum. Abur cubur olsun pogaça börek filan ucuz ama kilo almamak için almıyorum ama meyveli soda ve meyve suyunu bolca tüketiyorum. Maalesef çay içemiyorum. Çünkü otomatlardaki çay çok şekerli, kahvaltıdaki çay da demlenmiş olarak geliyormuş o a çok aşırı şekerli.. Bu çay meselesi için ayrı bir yazı bile yazarım, o kadar berbat bişi. Çay lan bu başka şeye benzer mi?

Aşırı uzun bir yazı olduğunu farkedip burada bırakıyorum, askerlik hakkında yazmaya daha sonra devam edebilirim, belki de etmem, belli olmaz ama yazarım galiba..