CUMA NAMAZI

Cuma namazına neredeyse tüm erkekler gider. Yanlış anlamayın gitmeyen erkek değildir gibi bir laf sokma niyetim yok. Öyle anlıyorsanız, o sizin fesatlığınız.

Neyse, cuma namazına katılım fazla olduğu için genelde cemaat camiden dışarı taşar. Hatta bazı çağdaş(!) köşe yazarlarımız ara sıra şikayet eder bundan. Sokakta yürüyemiyorum diye... Genelde caminin içi ve avlusu yeter ama. Yola pek taşmaz.

Geçen haftalarda sel olduğunda, pek çok bodrum kat gibi gittiğim camininde alt katını su basmıştı ve cemaat yola taşmıştı. Bende yolun en önündeydim ama açıkçası namazı sadece bedenim kıldı. Yol ortasında olmuyor, insan pek konsantre olamıyor yani...

Bir de sinir olduğum şu mesele varki.. Cuma namazı biter bitmez hemen camiden çıkma telaşı başlar ya.. Sanki arkalarından kovalayan varmış gibi kapıya koşan insanlar... abartmıyorum koşuyorlar.

İstanbula gittiğimde babamın bakkal dükkanına ben baktığım için cumayı kılar kılmaz bende hemen çıkmak için kapı yakınında bir saf tutuyorum. Ki dükkanı kapat filan biraz geç gittiğim için kapı yakınında kalmak kolay oluyor. Farz bittiğinde ise imam 'es selamü aleyküm ve rahmetullah' cümlesini bitirir bitirmez kapıya doğru bir koşu başlıyor. Bazen altında ezilcem diye korkuya kapılıyorum hani... Yani hemen koşacak ne var.. 5 dakika sonra çıksan ne olacak, ocakta yemeğin mi var ?...

Edirne'deyken ise pek problem olmuyor. Genelde çarşıda kılıyorum. Selimiye, Eski Camii ya da 3 Şerefeli Camii'de.. Zaten caminin yarısı anca doluyor... Caminin boşalması sırasında onun için koşma işlemi ve itiş kakış pek olmuyor.

Ki okul zamanı zaten ders saatiyle kesiştiği için her zamanda gitmiyorum.

Yazıyı şu camiden kaçan hıyarlara sitem ederek bitirmek istiyorum: Cuma biter bitmez birbirinizi ite kaka kapıya koşarken nerede olduğunuzu ve ne için orada bulunduğunuzu bir aklınıza getirin isterseniz...